‘Bear Family Records’ is een Duits platenlabel uit Holste-Oldendorf (Nedersaksen) in de buurt van Bremen dat al in 1975 werd opgericht door muziekverzamelaar Richard Weize. Hun nog steeds geldende kerndoel is het uitbrengen van compilatiealbums en cd’s in boxset-formaat rond een specifiek muziekthema of een geselecteerde artiest van betekenis voor de grote muziekgeschiedenis. Hun keuze aan artiesten voor deze platen komt uit de wereld van country, rockabilly, rock’n’roll, R&B, blues, soul, jazz en zelfs ‘Neue Deutsche Welle’ (jaren ‘70 punk en new wave uit Duitsland) en Duitse schlagers.

De songs die ‘Bear Family Records’ voor deze albums selecteren zijn vaak zeldzame opnamen of niet meer te verkrijgen nummers van artiesten met enige naam en faam. In het verleden passeerden zo al grote legendarische vedetten zoals o.a. Waylon Jennings, Jim Reeves, Johnny Cash, Willie Nelson, ‘The Everly Brothers’, Petula Clark, Fats Domino, Ricky Nelson, Jerry Lee Lewis en Dolly Parton.

In de serie ‘The Elvis Presley Connection” zijn in de voorbije maanden al drie compilatiealbums verschenen en daar is nu een vierde verzamelaar aan toegevoegd. ‘Volume 1’ belichtte de liedjes die Elvis heeft opgenomen in de jaren ’50, ‘Volume 2’ ging over zijn songs van eind jaren ‘50 tot 1962 en ‘Volume 3’ dook in zijn nummers uit de periode 1963 tot 1966.

De 28 tracks die op ‘Volume 4’ staan zijn allemaal liedjes die Elvis zong in 1967, 1968 en 1969. Het gaat hierbij niet over de versies van die songs die gezongen werden door ‘The King’ himself, maar over ofwel de versies van de originele componisten van de liedjes of versies die door andere artiesten werden gecoverd. Enkele van deze vertolkingen werden hiervoor voor de eerste keer op een plaat gezet, zoals de Carl Perkins-song “Blue Suede Shoes” in de versie van Vince Chu uit Singapore en we lezen ook over het intrigerende verhaal achter het Jerry Reed-nummer “Guitar Man” waarmee Elvis de top van de hitparades wist te bereiken.

Vele van deze nummers werden door Elvis Presley in zijn populaire muziekfilms gezongen, waarvan hij er tientallen heeft opgenomen in de jaren ’60, meestal opgebouwd rond een niet erg veel zeggend verhaal en altijd met een beeldschone dame in de hoofdrol waar hij verliefd op wordt en die hij aan het einde innig mag kussen. Denk hierbij aan de lichtverteerbare films als “G.I. Blues”, “Flaming Star”, “Wild In The Country” en “Blue Hawaii” waarin Elvis zijn komisch talent probeerde te etaleren. Ook de later in 1964 uitgekomen films “Roustabout” en “Viva Las Vegas” en de al in 1958 uitgekomen zwart-wit film “King Creole” zullen nog wel een belletje doen rinkelen in het geheugen van de Elvis-fans.

In het schitterende 38 bladzijden tellende boekje dat bij deze compilatie-cd werd gevoegd krijgt u een gedetailleerde uitleg over de originele auteurs van de liedjes en hoe die song tot bij Elvis is geraakt, vaak met zeldzame foto’s van Elvis met de componist of vertolker van dat lied. De keuze van Elvis Presley voor de liedjes die hijzelf wou opnemen was op het vlak van muziekgenre zeer divers, gaande van country over gospel tot soul, R&B, blues, pop, rock’n’roll en rockabilly. Hij had gedurende zijn hele carrière ook een speciale voorliefde voor het brengen van liefdesballads.

Uit het aanbod van 28 versies op deze plaat hebben we drie songs geselecteerd voor de video’s bij deze recensie. U hoort eerst Conway Twitty in de door Hammerstein & Rogers gecomponeerde klassieker “You’ll Never Walk Alone”, gevolgd door het nummer “Long Black Limousine”, één van de grootste hits van countryzanger Bobby Bare Sr. De derde video is een originele televisieopname van de song “In The Ghetto” die hier live gezongen wordt door de schrijver van de song Scott Davis aka Mac Davis. Hij vertelt dat de oorspronkelijke titel van het nummer eigenlijk “The Vicious Circle” was maar het nummer zal toch altijd met zijn herwerkte titel in de muziekgeschiedenis worden opgenomen.

(valsam)